เมื่อเกมบินในเมฆ คุณได้ยินเสียงของตัวเองหรือเปล่า

ฉันยังจำได้ถึงครั้งแรกใน Aviator—ช่วงเวลาที่เครื่องบินขึ้นไป โดยไม่มีเสียง แต่มีแรงสั่นของเครื่องยนต์และความรอคอย ฉันอายุสิบสอง แม่ฉันอ่านบทกวี Neruda ภายใต้แสงเรืองรอง พ่อฉันเชื่อมวงจรเข้ากับห้องควบคุมเหมือนห้องนักบิน เราไม่มีเงิน—แต่มีจังหวะ code, เกมไม่ให้รางวัลเป็นเงิน มันให้รางวัลเป็นความเงียบ RTP ไม่ใช่ตัวเลขบนหน้าจอ—มันคือลมหายใจระหว่างคุณกับแรงดึงของเมฆ เมื่อคุณเล่นในโหมดความผันผา สิ่งที่คุณตามหาไม่ใช่ชัยชนะ—แต่คือการเรียนรู้ที่จะฟังลม เคยคิดว่า “เทคนิค” จะช่วยให้ฉันบินสูงขึ้น จากนั้นฉันเจอคนอื่นที่หลงทางเช่นกัน—ยังเลือกการขึ้นไปแทนผลตอบแทน game ไม่มีคำโกห์ RNG เป็นจริง เมฆไม่สนใจว่าคุณจะชนะหรือแพ้—มันสนใจแค่ว่าคุณอยู่นานพอไหมที่จะได้ยืนชื่อของตัวเอง ยายของฉันพูดว่า: ‘ทุกคนขับเครื่องควรได้ฟ้าของตัวเอง’ ดังนั้น tonight ผมเปิดสมุดอีกครั้ง—ไม่เพื่อผลกำไร แต่เพื่อสันติภาพ ถ้าเคยรอคอยชัยชนะที่มาไม่มาก…บางทีอาจคุณกำลังเล่น Aviator บางทีอาจแค่อยากเรียนรู้วิธีการบิน